مقایسه درزگیر سیلیکونی و فلوروسیلیکونی یکی از مهمترین مباحث در انتخاب مواد مناسب برای آببندی در صنایع مختلف است. درزگیرهای سیلیکونی(اورینگ، گسکت و …) به دلیل مقاومت حرارتی بالا، انعطافپذیری خوب و سازگاری با طیف وسیعی از سطوح، به طور گسترده در مصارف خانگی، پزشکی و الکترونیک مورد استفاده قرار میگیرند. اما در مقابل، درزگیرهای فلوروسیلیکونی با ترکیب خاص خود، عملکرد بسیار بهتری در برابر سوختها، روغنها و مواد شیمیایی تهاجمی دارند.
وقتی صحبت از شرایط کاری سخت یا تماس مداوم با حلالها و مواد خورنده است، مقایسه درزگیر سیلیکونی و فلوروسیلیکونی اهمیت بیشتری پیدا میکند. در صنایع هوایی، نفت و گاز، و خودروسازی، فلوروسیلیکونها به دلیل دوام و مقاومت بالا در اولویت هستند. در این مقاله به تفاوتهای اصلی، مزایا و معایب هر کدام از این دو نوع درزگیر میپردازیم تا بتوانید با دیدی بازتر انتخاب مناسبی برای کاربرد مورد نظر خود داشته باشید.
آببندهای سیلیکونی چه هستند؟
آببندهای سیلیکونی با ترکیبات سیلیکونی مشخص میشوند. آنها از یک پلیمر مصنوعی با خواص لاستیکمانند ساخته شدهاند که به عنوان پلیسیلوکسان یا به طور رایجتر، سیلیکون شناخته میشوند.
سیلیکون از اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی وجود داشته است. شیمیدان آمریکایی، جیمز فرانکلین هاید، پیشگام آن بود. هاید کشف کرد که با مخلوط کردن ترکیبات سیلیکون، قادر به ایجاد ماده ای جدید، قوی و الاستیک است. از آن زمان، سیلیکون در همه چیز از چسبها و روانکنندهها گرفته تا مدارهای مجتمع، ظروف آشپزخانه و درزگیرها استفاده شده است.
درزگیرهای فلوروسیلیکونی چه هستند؟
درزگیرهای فلوروسیلیکونی با ترکیب فلوروسیلیکونی خود مشخص می شوند. فلوروسیلیکون اساساً یک نسخه اصلاح شده از سیلیکون است. این یک لاستیک مبتنی بر سیلیکون با خواص فلوئوروپلیمرها و سیلیکون ها است، از این رو نام “فلوروسیلیکون” را به خود اختصاص داده است.
درزگیرهای فلوروسیلیکونی بسیاری از خواص مشابه درزگیرهای سیلیکونی را دارند. هر دو بسیار بادوام هستند و حداکثر عمر مفید آنها تا ۲۰ سال است. آنها همچنین در برابر گرما و مواد شیمیایی مقاوم هستند. با این حال، درزگیرهای سیلیکونی و فلوروسیلیکونی یکسان نیستند.
تفاوت عملکردی بین درزگیرهای سیلیکونی و فلوروسیلیکونی
در انتخاب بین سیلیکون و فلوروسیلیکون، شناخت ویژگیهای فنی این دو ماده بسیار مهم است:
مقاومت حرارتی
درزگیرهای سیلیکونی معمولاً تا دمای حدود +۲۰۰ درجه سانتیگراد را به خوبی تحمل میکنند و برای محیطهایی با نوسانات حرارتی بالا ایدهآل هستند. اما فلوروسیلیکونها معمولاً محدوده دمایی پایینتری دارند (حدود +۱۷۷ درجه سانتیگراد)، هرچند همچنان برای بسیاری از کاربردهای صنعتی مناسب هستند.
مقاومت شیمیایی
سیلیکونها در برابر آب، هوا، از ozon و نور UV مقاومت خوبی دارند، اما در تماس با سوختها، روغنهای معدنی و مواد شیمیایی خورنده دچار ضعف هستند. در مقابل، فلوروسیلیکونها برای چنین محیطهایی طراحی شدهاند و در برابر هیدروکربنها، سوختهای هواپیما، بنزین و روغنهای صنعتی مقاومت بالایی دارند.
طول عمر و دوام
فلوروسیلیکونها به دلیل ساختار مولکولی پایدارتر در محیطهای شیمیایی، معمولاً دوام بیشتری دارند. در شرایط محیطی معمول، سیلیکونها هم طول عمر خوبی دارند اما در تماس مداوم با روغن یا سوخت، عمرشان کاهش مییابد.
هزینه
درزگیرهای فلوروسیلیکونی معمولاً قیمت بالاتری نسبت به سیلیکونیها دارند. بنابراین برای کاربردهای عمومی که نیاز به مقاومت شیمیایی خاص نیست، سیلیکون گزینهای اقتصادیتر محسوب میشود.
جدول مقایسه درزگیر سیلیکونی با فلوروسیلیکونی
در جدول زیر با توجه به ویژگی ها مهم درزگیرهای سیلیکونی با فلوروسیلیکونی مقایسه شده اند:
ویژگیها | درزگیر سیلیکونی | درزگیر فلوروسیلیکونی |
---|---|---|
مقاومت حرارتی | تا حدود +۲۰۰°C | تا حدود +۱۷۷°C |
مقاومت در برابر روغن و سوخت | ضعیف | بسیار قوی |
مقاومت در برابر UV و اوزون | بسیار خوب | خوب |
کاربردهای رایج | خانگی، پزشکی، الکترونیکی | خودروسازی، هوافضا، نفت و گاز |
قیمت | اقتصادیتر | گرانتر |
انعطافپذیری در دمای پایین | عالی | متوسط |
دوام در شرایط شیمیایی سخت | ضعیف | بسیار خوب |
نتیجهگیری: کدام درزگیر برای شما مناسب است؟
اگر با محیطی سروکار دارید که در آن تماس با روغن، سوخت یا حلالهای شیمیایی زیاد است (مثلاً در صنایع هوافضا، خودروسازی یا نفت و گاز)، درزگیر فلوروسیلیکونی انتخاب بهتری خواهد بود؛ هرچند هزینه بیشتری دارد. اما اگر به دنبال درزگیری با مقاومت حرارتی و انعطاف بالا برای شرایط عمومیتر مانند الکترونیک، تجهیزات خانگی یا مصارف پزشکی هستید، درزگیر سیلیکونی انتخابی اقتصادی و مؤثر است.اگر به دنبال این نوع آب بند با کیفیت مطلوب هستید، با مشاوران چرخش صنعت تماس بگیرید.