خرید انواع اورینگ لاستیکی یکی از نیازهای اساسی در صنایع مختلف به شمار می‌آید. اورینگ‌ها، قطعاتی کوچک اما بسیار حیاتی هستند که در انواع مختلفی از ماشین‌آلات و تجهیزات استفاده می‌شوند. این قطعات برای جلوگیری از نشت مایعات و گازها و همچنین برای ایجاد اتصالات مطمئن و محکم به کار می‌روند. انتخاب صحیح اورینگ مناسب می‌تواند نقش مهمی در افزایش عمر مفید تجهیزات و کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری داشته باشد.
در این مقاله ابتدا به بررسی ساختار فیزیکی یک ترکیب لاستیکی پرداخته می شود . در این بررسی از نظر شیمیایی روش تولید یک لاستیک بررسی می شود. سپس به بررسی نکات مهمی که باید در خرید انواع اورینگ لاستیکی در نظر گرفت، خواهیم پرداخت. از جمله این نکات می‌توان به انتخاب جنس مناسب بر اساس شرایط کاری، بررسی ابعاد دقیق و تحمل دما و فشار اشاره کرد. همچنین مزایای استفاده از اورینگ‌های لاستیکی در مقابل دیگر مواد را مورد بررسی قرار می‌دهیم و بهترین برندهای موجود در بازار را معرفی می‌کنیم. با مطالعه این مقاله، شما می‌توانید انتخابی هوشمندانه‌تر و اقتصادی‌تر داشته باشید و از عملکرد بهتر و بیشتر تجهیزات خود لذت ببرید.
بررسی یک ترکیب لاستیکی
برخلاف باور عمومی، یک ترکیب لاستیکی تنها از یک ماده تشکیل نشده است. در واقع، این ترکیب برای هر نوع پلیمر متفاوت است. لاستیک می‌تواند ترکیبی از هر سه تا ۱۵ ماده اصلی باشد، که منجر به هزاران ترکیب ممکن می‌شود.
یک ترکیب لاستیکی معمولی بر اساس اجزاء به ازای هر صد (phr) به صورت زیر است:
- پلیمر ۱۰۰ phr (Polymer)
- پرکننده ۳۰ – ۶۰ phr (Filler)
- آنتی‌اکسیدان ۱ – ۳ phr (Antioxidant)
- آنتی‌اوزون‌ها ۱ – ۳ phr (Antiozonants)
- روغن ۵ – ۳۰ phr (Oil)
- پخت ۵ – ۱۰ phr (Cure)
مهم‌ترین ماده در یک ترکیب لاستیکی، پلیمرها هستند که پایه‌های خواص شیمیایی، فیزیکی و قالب‌گیری را فراهم می‌کنند. پلیمر یک ترکیب شیمیایی است که توسط زنجیره‌های بلند تکراری به هم متصل شده است. پلیمرهای معمولی بر اساس عملکرد شیمیایی و درجه ویسکوزیته متمایز می‌شوند.
به عنوان مثال، مقدار آکریلونیتریل (ACN) بر روی ترکیب پلیمر نیتریل (بونا-N) تأثیر می‌گذارد. هرچه ACN بیشتر باشد، مقاومت در برابر روغن بیشتر است. این پلیمرها سپس با محتوای ACN متغیر به فروش می‌رسند. ویسکوزیته مونی نیز می‌تواند متغیر باشد تا عملکرد پردازش بهتری را ارائه دهد.
پرکننده
پرکننده‌ها ذراتی هستند که به لاستیک اضافه می‌شوند تا خواص مخلوط را بهبود بخشند. کربن سیاه یکی از رایج‌ترین پرکننده‌هاست. این ماده به ترکیب لاستیک استحکام فیزیکی و رنگ سیاه می‌دهد. اندازه‌های مختلف ذرات و فعالیت‌های سطحی متفاوتی وجود دارد. تغییر اندازه ذرات می‌تواند خواص فیزیکی را افزایش دهد در حالی که ممکن است باعث افزایش تغییر شکل تحت فشار نیز شود.
خاک‌های سفید و پرکننده‌های معدنی برای ترکیبات رنگی استفاده می‌شوند. این کمک می‌کند تا ترکیب سفید شود و رنگ مورد نظر اضافه گردد. این نوع پرکننده‌ها معمولاً نسبت به کربن سیاه خاصیت تقویتی کمتری دارند. ترکیب این پرکننده‌ها با کربن سیاه به کاهش هزینه کلی ترکیب کمک می‌کند.
آنتی‌اکسیدان
آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که تأثیر چشمگیری بر عمر لاستیک دارند. بدون آنتی‌اکسیدان‌ها، ترکیب در معرض اوزون قرار می‌گیرد و اکسیداسیون می‌تواند رخ دهد. در حالی که آنتی‌اکسیدان‌ها نمی‌توانند همیشه اکسیداسیون را به‌طور کامل از بین ببرند، اما می‌توانند نرخ اکسیداسیون را به حداقل برسانند.
آنتی‌اکسیدان‌ها به محافظت از ترکیب در برابر دماهای بالا در حین استفاده و در حین مخلوط کردن کمک می‌کنند. این مواد می‌توانند رادیکال‌های آزاد را که می‌توانند پیوندهای پلیمر را بشکنند و عمر مفید ترکیب را کاهش دهند، جذب کنند. بسته به نوع آنتی‌اکسیدان‌های استفاده شده، پلیمر می‌تواند در طول عمر خود محافظت شود.
عدم وجود آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند منجر به تغییر رنگ، ترک‌خوردگی و تخریب سطح، از دست دادن انعطاف‌پذیری، کاهش مقاومت و از دست دادن استحکام و کشش شود.
آنتی‌اوزون‌ها
آنتی‌اوزون یک ترکیب آلی است که از تأثیر اوزون بر روی یک ماده جلوگیری یا آن را کند می‌کند. رایج‌ترین آنتی‌اوزون، موم است که پس از قالب‌گیری بر روی سطح لاستیک به منظور محافظت از آن در برابر حمله اوزون، به صورت یک لایه بیرونی ظاهر می‌شود. حلالیت و تحرک موم‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهد تا یک مانع کافی تشکیل دهند.
یک مثال رایج را می‌توان هنگام خرید لاستیک‌های جدید مشاهده کرد که در معرض دما و اوزون بالایی قرار دارند. سطح یک لاستیک جدید احساس مومی دارد یا یک هاله‌ی جزئی نشان می‌دهد که نشان‌دهنده‌ی وجود این مانع است.
روغن به عنوان یک کمک‌پردازش
کمک‌پردازش‌ها، مانند روغن، برای بهبود جریان قالب و آزادسازی و کاهش پلاستیسیته بدون تأثیر بر خواص فیزیکی لاستیک استفاده می‌شوند.
روغن‌های مختلفی برای کمک به ترکیب تمام مواد خشک استفاده شده در ترکیب لاستیک به کار می‌روند. آن‌ها همچنین به کاهش ویسکوزیته ترکیب کلی کمک می‌کنند تا فرآیند قالب‌گیری آسان‌تر شود. افزودن روغن بیشتر می‌تواند سختی لاستیک را نیز کاهش دهد. بنابراین، ترکیبات با Shore A پایین‌تر معمولاً دارای روغن بیشتری در فرمولاسیون خود هستند.
پخت
پلیمرهای لاستیکی فقط زنجیره‌های هیدروکربنی در هم تنیده هستند که شکل را حفظ نمی‌کنند، بنابراین پخت به آن‌ها اضافه می‌شود. پخت ترکیب را ترکیب و پیوند می‌دهد.
گوگرد رایج‌ترین عامل پخت برای ترکیبات لاستیکی است. در سال ۱۸۳۹، گودی‌یر کشف کرد که زنجیره‌های لاستیکی می‌توانند با گرم کردن لاستیک با گوگرد به هم پیوند داده شوند که به آن ولکانیزاسیون می‌گویند. پیوندهای کربن – گوگرد – کربن تشکیل می‌شوند.
یک عامل ولکانیزه‌کننده رایج دیگر، پراکسید است که پیوندهای مستقیمی به زنجیره‌های کربن ایجاد می‌کند و پیوندهای کربن – کربن را تشکیل می‌دهد. این پیوندها به انرژی بیشتری برای شکستن نیاز دارند و بنابراین معمولاً دماهای خدمات بالاتر و کاهش فشاری کمتری را ارائه می‌دهند. برخی از پلیمرها تنها می‌توانند با پراکسیدها متقاطع شوند.
همان‌طور که می‌توان تصور کرد، نسبت مناسب مواد و تعاملات می‌تواند به صدها نوع آزمایش نیاز داشته باشد. بنابراین، کارشناسان معمولاً فرمولاسیون‌های خود را به عنوان اطلاعات محرمانه در نظر می‌گیرند.
جدول خرید انواع اورینگ لاستیکی
در زیر جدولی از نکات مهمی که باید در خرید اورینگ‌های لاستیکی در نظر گرفت را مشاهده می‌کنید:
این نکات به شما کمک می‌کنند تا اورینگ مناسب را با توجه به نیازهای خاص خود انتخاب کنید.
جمع بندی
خرید انواع اورینگ لاستیکی برای کاربردهای صنعتی مختلف امری ضروری است. این اورینگ‌ها به جلوگیری از نشت مایعات و گازها و همچنین ایجاد اتصالات محکم کمک می‌کنند. در انتخاب اورینگ مناسب، باید به نکاتی مانند جنس، ابعاد، تحمل دما و فشار، پایداری شیمیایی و تطابق با استانداردها توجه کرد. استفاده از اورینگ‌های لاستیکی می‌تواند عمر مفید تجهیزات را افزایش داده و هزینه‌های تعمیر و نگهداری را کاهش دهد. با رعایت این نکات و انتخاب برندهای معتبر، می‌توانید انتخابی هوشمندانه و اقتصادی داشته باشید. در این راستا به شما توصیه می کنیم قبل از هر خریدی با مشاوران خود در چرخش صنعت تماس بگیرید.
